I

Pekînêda ji her ciya merî hene,

Pekînêda soqaq pirin,

Li-Can li soqaqa gelekî geriya,

Kûlî (1) bê xebat geriya.

Û paÅŸê-li çolê…qerewlê bê îsaf

Herroz Li-Can dikuta,

Wê rojêda wexta Li Can bû pale

Diha nehiÅŸtin piÅŸta wî rast be.

Li çole, ciyê ku lê caa bi bîn tê,

NiÅŸkê ve bîna baê germ hat

Û rêwîkî parçekî gazet

Li deÅŸtê unda kir.

Palê kutayî û westiyayî ew perçe hilanî,

Û ew giliyê terîxî bi dilÅŸewitî xwend

Naha xweye welatekî û serkar

Ne ki tu be jand mandarîne-kulline.

U li ser wî kaqezê peritî wêderê,

Wekî danîbû ser çokê xwe ku diricifî,

Åžiklê serkarê wî welatî lê bû

Wêderêda hatibû nivîsandibû navê Lenîn.

Û kûlîyêd kesîb li deÅŸtê çaê,

Ji wê rojê hisî ÅŸev, yanê rojê

Gelek-gelek hikyata diefirînin,

Wekî Lenîn wê wana bîr bîne.

Wekî menderîn wê bikeve, ji bestê çayê û birinc

Lenîn wê berê xwe bide Pekîna Åžerrdar,

Wê gazî kûliya giÅŸka bike.

II

Berî Li-Can dan.

Pekîn dîsa ket;

Ewî kula xwe xweyî dikir,

Soqaq gelekin. Cimaet pire

Dilê Li-Can ji birçiya difirre.

Û niÅŸkêva…

Li-Can dengê gazetfroÅŸ

Bihîst.

Dengê wî melûl dihat, digot,

“BolÅŸevîkê tewrî mezin mir;

Ûrisetêda,

Lenîn

Wefat kir…

Lenîn wefat kir, ew yê ku ji perrekî dinê

NîÅŸana xebat hiÅŸtinê dabû,

Li-Can ji kutanê qet negriyabû,

Lê naha

Bû kûre-kura Li-Can…

III

Meh, l’ed hatin derbas bûn,

Û Li-Can bû rîkÅŸî(2)

Li-Can mîna heywanekî bi toz û xubar,

Tu kê bejî? Wekî Li-Can najot.

Gelek kûliya

Dibîne…

Soparêrra tên berra diçin

Dibîne.

Åžûrêd biriqî û niza-

Stend

Crrîne

Kûlî t’azîne.

Bayraqê merivê çîna sor

Dibîne.

Lenîn ser wanra,

Beraya soqaqêrra

Tê;

Lenîn,

Ûsa, 

Çawa ÅŸiklê wî ser kaqez,

Ç’avê xwe diqirpîne

Lenîn

Gazî Li-Can dike

- Were…

_ Were…

Û destê xwe bilind kiriye;

Zorê nîÅŸan dide,

Taqê jorine bilind.

Çokê Li Can ditewin,

Ji kerba çena wî dirricife

- Tu kesî tiÅŸtekî nehêvÅŸînin

Her tiÅŸtî pê lêyiyê hilînin.

Û Lêyiyê Li-Can hilanî,

PiÅŸkê Li-Can werimîn.

Bi hers tsîn-tsen,

Li-Can

Tivingeke biriqî hilanî,

Ewî bi mêÅŸoka fiÅŸek anî,

Naha Li-Canê me merhebeye,

Pekînêda li Åžerrê qebreye.

1 Kûlî: pale

2 RîkÅŸî: Wan palara dibêjin, yê ku dewsa ga nîrê ‘ereba lê dikin

Ji pirtûka bi navê "Kitêba Zimanê Kurmancî" (Bona Dersxana 4'an) hatiye wergirtin. Kitêb ji hêla E. 'Evdal ve di sala 1936'an de hatiye amadekirin û ji hêla NeÅŸra Hikumeta Åžêwra Ermenistanê ve hatiye çapkirin. 

Ji bo 100 saliya ÅžoreÅŸa Kewçêrê me ev helbest niha weÅŸand.

Latînîzekirin: Ferid Demirel