Ev gazin ku heta radeyekê rastiya me ya rût û rewal, vê pêlê ser devê me gelek kesan bûye benîşt: salonên xwendinên kurdî çima ving û vala...
Berî çendekê, li ser vexwendina “saziyeke civaka sîvîl”, bi boneya “roja zimanê kurdî” ez çûm Colemêrgê. Ez destê sibê,...
Seguriya berbeyana sibê, ew dem e ku êdî mirov dikare se û gurgî ji hev kifş bike. Ma bi rastî “se” û “gur” ji hev kifş dibin? Ma ne hemû “se” di...
dem heye mirov bê havildinya xewle, bajar kavilinsan sar, xwerist silçûçik mit, robar bê dil dem heye, dewran jê hildem di tasika...
dê çîroka me ya zelzelê bi kîjan hevokê dest pê bikira? wê salê, zivistan “reş” çile û kanûn “beş” çûbûn....
Berê ‘gotin’ hebû, paşê deng jê peyda bû. Gotin, bû kana derbirînê. Bi rêya derbiranê me derd û mereqa xwe da der. Li gorî derkirina derd û...
Pa çi kesî ji me bizmar li felekê nedane, lê nekutane.. em hemû rêwiyên ‘wê rêkê’ ne. Wê rêka nehatnaveyê.. Li ser serdera...
Melodiya bayê sermedaran xwe vedidizî û ta ji Kanîkilê xwe berdida dol û newalên kûr, dihat û li “çûme warên serhedan Colemêrg di geliyê...
Ez ê di vê nivîsê de li dû bayê zozanan biçim û li dev gerên şîn, li rex coya avên kanî û ber keviyên befrê deynim û keprokekê...
Gava bihar tê û dol û newal dixemilin, li lalê me kela dilê mirovan radibe û pê li palîyan siwar dibin.Bayê gelî li mirovî radibe. Bayê çiyayan gava...