Bargiran Åžanaz
Dixwazim bikevim hiÅŸê dînan. Bigerim li nav xeyalên wan. Zû bi zû. Bi kenên wan re dilaram. Bi gotinên wan ên delodîn re lez bi lez. Ne ÅŸerm e. Ne jî guneh e gotinên wan. Ne nêrîn û ne fikirîn e qest û mebesta wan. Ew in dilÅŸad û bextewar. Ew in dilgerm û dilken.
Belê ez ê bi dînan re bijîm.
Ez ê li ba wan bêhn vedim û bireÅŸînim. Li ser dilê wan û di nav hiÅŸê wan.
Erê ez ê bi vî rengî xwe xilas bikim. Bi vî rengê azad û dilÅŸad.
Ez ê pêÅŸî hiÅŸê xwe bifiroÅŸime aqilmend û zanayan. Bila pê zarokan bikujin. Bila bombeyên kîmyewî biafirînin. Bila zimên û gelan ji holê rakin. Bila cîhanê bikin dojeh. Bila …
Û ez ê dil û hestên xwe ên ku absûrd û tewÅŸ jî bidime dilhiÅŸkan. Dilgemar û dilkujeran. Bila ew jî bi kêfa dilê xwe bikaribin hest û xwestinên însanî binpê bikin. Berî her tiÅŸtê ji kerema xwe bila evîn û hezkirinê ji holê rakin. Bila guneh bibînin. Bila bidin ber neÅŸter û kêran. Bila qet gunehên xwe pê neyînin. Bila bi kêfxweÅŸiyekî pêk bînin vî karê pîroz. Pê re jî bila têkiliyên dilovane qedexe bikin. Bila ji bîr jî nekin ha. Bila van qedexeyan bikin zagon. Zagonên ku bilêvkirina wan dibe gengeÅŸî û sûc.
Belê di vê ÅŸeva tarî de ez ê hiÅŸ û hestên xwe bidim aqilmend û hestyaran. Ez ê jî bibim dîn. Dînekî bêhest û bêhiÅŸ. Da ku xilas bibim ji vî rewÅŸa rûtirÅŸ, bêrehm û bêdad. Dixwazim van tewÅŸiyan nebînim. Hîs nekim. Li ser neponijim. Belê ez ji ber vî sazûmanê xwe dîn dikim.
(22.02.09)