Dînîtî hêjatî ye
Bargiran Þanaz
Dixwazim bikevim hiþê dînan. Bigerim li nav xeyalên wan. Zû bi zû. Bi kenên wan re dilaram. Bi gotinên wan ên delodîn re lez bi lez. Ne þerm e. Ne jî guneh e gotinên wan. Ne nêrîn û ne fikirîn e qest û mebesta wan. Ew in dilþad û bextewar. Ew in dilgerm û dilken.
Belê ez ê bi dînan re bijîm.
Ez ê li ba wan bêhn vedim û bireþînim. Li ser dilê wan û di nav hiþê wan.
Erê ez ê bi vî rengî xwe xilas bikim. Bi vî rengê azad û dilþad.
Ez ê pêþî hiþê xwe bifiroþime aqilmend û zanayan. Bila pê zarokan bikujin. Bila bombeyên kîmyewî biafirînin. Bila zimên û gelan ji holê rakin. Bila cîhanê bikin dojeh. Bila …
Û ez ê dil û hestên xwe ên ku absûrd û tewþ jî bidime dilhiþkan. Dilgemar û dilkujeran. Bila ew jî bi kêfa dilê xwe bikaribin hest û xwestinên însanî binpê bikin. Berî her tiþtê ji kerema xwe bila evîn û hezkirinê ji holê rakin. Bila guneh bibînin. Bila bidin ber neþter û kêran. Bila qet gunehên xwe pê neyînin. Bila bi kêfxweþiyekî pêk bînin vî karê pîroz. Pê re jî bila têkiliyên dilovane qedexe bikin. Bila ji bîr jî nekin ha. Bila van qedexeyan bikin zagon. Zagonên ku bilêvkirina wan dibe gengeþî û sûc.
Belê di vê þeva tarî de ez ê hiþ û hestên xwe bidim aqilmend û hestyaran. Ez ê jî bibim dîn. Dînekî bêhest û bêhiþ. Da ku xilas bibim ji vî rewþa rûtirþ, bêrehm û bêdad. Dixwazim van tewþiyan nebînim. Hîs nekim. Li ser neponijim. Belê ez ji ber vî sazûmanê xwe dîn dikim.
(22.02.09)