Şengul Ogur
*wêneyê nîsana dawî..! Dema ku bêdengî bi dengê beqên har bangî ewrên mişt birûsk dikirin û dema ku dilopên baranên winda navên xwe yên evînî li latên reş ê ziwa tîp bi tîp, bi çakûçên kawayên hedad dikolan û zingînî bi erş û ezmanan dixistin..! Eynî wî çaxî;dema ku gavên min ji kolanan şopa xwe direvandin û ber bi bextê goristana bajêr ve direviyan, min jî hestên hestiyên kelê û şor mijtin bi lêvên xwe yên serhildêr û xwedanenas û qêrînek ji tariya zemên deranî.
*Dîsa jî bê nav dimîne helbest, dîsa jî tî û birçî..!
Ax xwedeyo ev çi xezeba te li van helbestvanan barî!? Bextê peyvê dizanim! Dizanim bi hejmartinan navên tiştan te çawa jî metelmayî hiştin melek û kêfxweş kir te, ademê xwe, û pê xapand. Naxwe emê jî navên ''tişt''an bihejmêrin, emê jî pê bihuştê bibinin û dû re jî arê dojehê!?
*Û weneyên dojehê; bi wî yezdanê ku hûn pê sond dixwin, bi wê stara we, îşev, nihakê, ezman bi ser min de qulibî. Na..! Şikiya û di dilê min de çikizî. Xwedê?! Çavê wî windabûn di mijgulên min de û min navê xwe bar kir ji qadên heyînê, kişkişand li dû xwe termê xwe.
*De dîlanê bigire xezaba Xwedê. De, îro û sibe û hemû demên bên ji te re, ji we re. Dexîlê we de me dest li min nedin. Ne, min gotibû; hûn dest li min bidin bo hezkirinê, dê rengê min ji min bikevin...
*Ne niha, ku ariya min tevî ariya rihê te bû, ku tu li hêstirên xwe vegeriyayî di çolbeyarên xwe de û dizanim tu dê venegerê jî, lewma min tu daleqandî dîtî kêliya din bi heyvê re, stranek ji te diçû, ji te ax û welatek.
*Bi xatirên te, min ceger nekir navekî li te bikim. Belkî careke din ku bêm ser vê rûzemînê ezê li latên laleşê bi tîpên gir bi giriyên gir bikolim navê te. Lê min bibexşî, nihake bi xatirê te. Navê te çi bû!? Min ji bîr kir, min ji bîr kir navên te.
MIR/IN/IM
Hinarên min
Di hinarkên te ên şermok de
Libo libo ji hev û du belav bûn
Bi dû wan de me
Kêliya din min ji heyvê pirsî
Got, evîn e ev, lê bigere
Ger tu bizanibe qet tu yê nebîne jî
Çend lib hêstir gindirîn
Di sînga min de bûn elmas
Li kefa destê xwe dinerim
Kaniyek miçiqiye
Çavên min bi ezmên ve man
Guhên min
Di guhanên kêvir de
Sehtoriya dengê piyên jibirbûyî dikin