Di serî de vê bêjim, li gorî min, çi kesa/ê hewl dabe mishefa xwe biweÅŸîne û kê mishefa xwe bi çi awayî weÅŸandibe jî ji ber mercên aniha normal e. Xalên li jêr ne ji bo rexneyê ne, ez ê tabolyekê bi bîr bixim taliyê werim ser meseleya weÅŸandina mishefên xwe.
1.Gelo çima nivîskarên me yên navdar jî hemî mishefên xwe di heman weÅŸanxanê de neweÅŸandin e?
2.Gelo çima gelek nivîskar di heman demê de xwedî weÅŸanxane ne?
3. Gelo çima gelek nivîskar hem nivîskariyê dikin û hem jî bi keda xwe ya hiÅŸî alîkariya weÅŸanxaneyan dikin? Gelo keda hiÅŸ jî bi qasî pereyan ne bi qîmet e?
Gelek pirs û rastiyên din hene ku di heman demê de ji derî nivîskar û weÅŸanxaneyan bi ÅŸertên din ve girêdayî ne. Ev meseleyeke berfireh û kûr û dûr e.
Ji roja ku min dest avêt qelemê heya ji destê min hat min hewl da her tiÅŸt bi awayek vekirî, bêyî kompleks û manîpûleyan bi eÅŸkereyî were vegotin, were gengêÅŸîn. Carna bi pistepistî be jî meriv haydar dibe ku awayê weÅŸandina mishefan jî dibe mijar.
Ez ê bi heman awayê vekirî parve bikim bê mishefên min bi çi awayî hatin weÅŸandin:
1.”Ratîka”, min jî wekî kesên wî wextî bûn xwedî pirtûk perê kaxizê da weÅŸanxanê û weÅŸanxanê bi qasî sed mishefî dan min.
2.”Meyman”, min pere nedan weÅŸanxanê.
3.”Deriyê çîrokê”, “Aqil diçe sewda dimîne”, “Gîtara Bê Têl”(çapa yekem) hew min perê kaxizê da weÅŸanxanê. Ji her yekê mishef dan min.
4. “MeÅŸa morîyan” min pere neda.
5.”Perde” min pere neda.
6.”Sehne” min pere neda.
7. “Gîtara Bê Têl” çapa duyem (min qismek alîkarî da weÅŸanxanê) weÅŸanxanê roman dan min.
8. “SerkêÅŸ” bê pere hate weÅŸandin.
9.”Hurcahil”bê pere hate weÅŸandin.
10.”ReÅŸ”bê pere hate weÅŸandin.
Her sê berhemên dawiyê roman in û WeÅŸanxaneya J&J weÅŸandin. Aniha jî romana “Perde” ji bo çapa duyem amade ye. Li Tirkî jî hatiye wergerandin, amade ye. (Nav wekî, “Kevoka Tirsê” û “Korku Güvercini “ne.)
WeÅŸandina e-pirtûkan:
1. Yek ji ber rewÅŸa heyî yanî zor bû ku weÅŸanxanê hin mishefên min yên din jî di demek wisa zû de biweÅŸanda.
2. Min hemî helbestên xwe wekî dosyayek elektronîkî weÅŸandin (Av û Berf)
3. Aniha jî min nivîsên xwe wekî bijare amade kirin (hin jê jî di Diyarnamê de hatibûn weÅŸandin) wê wekî du pirtûkên elektronîkî werin weÅŸandin ( “Giyayê Di Bin Kevir De”-edebiyata Kurmancî- û “BeÅŸinci mevsimini arayan edebiyat” –kürt edebiyatı-) Wê herdu e-pirtûk jî wekî hemî helbestan “Av û Berf” di malpera candnameyê de werin weÅŸandin.
Helbet weÅŸandina wan tiÅŸtekî li nivîskariya min zêde nake, jê kêm jî nake. Min dikarî bi navê ‘navdariya nivîskariyê’ ew neweÅŸandana lê ez dibêjim gerek di serî de nivîskar ji xwe bawer bin, bi xwe re lihevhatî bin û li hemberî xwendevan û nivîsê bi awayek zelal û vekirî tevbigerin; min ew weÅŸandin çimkî ez ji xwe û ji nivîsê bawer im û em giÅŸ dizanin ger tiÅŸtek bû nivîs ew di qulika dîwaran de be jî ew heft tebaqe di bin erdê de be jî wê rojekê rastiya wê derê meydanê, çi çê çi xirab!
Min ew bi awayek e-pirtûk weÅŸandin çimkî ez fikirîm ger pêncî kes jî bixwînin û di serê her kesekî de du pirs werin meydanê wê ew ê bike sed pirs û heqîqeten sed pirs ji bo edebiyata me ne serkeftineke kêm e!
Heger ku rojekê yek ji xwe re bike kar û hemî gotin û nivîsên nivîskariya kurd (exleb yên di qada sanal de) berhev bike û wan têxe arÅŸîva nivîsevaniya kurdî wê çi baÅŸ be… Ji bo tarîxa edebîyata kurdî wê xizmeteke mezin be.
*Têbiniya Diyarnameyê: Nivîskarê me Cîhan Roj ji dêvla "pirtûk" peyva "mishef" tercih dike. Sernav de "mishef" bikar anî bû, me guhart kir pirtûk.