Reklama Þivan Perwer
Îkram Balekanî
Berî du hefteyan, Hêvî Berwarî li ser rewþenbîran nivîsek nivîsîbû. Pirsîbû: “Gelo hemû nivîskar rewþenbîr in?” Bêguman na.
Ez jî jê dipirsim: “Gelo ma hemû rewþenbîr nivîskar in?” Nirç..
Rewþenbîr neynîka civakê ne û tim pêþengiyê dikin. Lê ne þert e ku nivîskar bin.
Balkêþ e, li Kurdistanê gel li pêþiya rewþenbîran e. Mesele reklama ziman a Þivan Perwer mînakek baþ e. Tiþtên ku bi salan e gel bang dike û dibêje, mamoste nû bi dû hev rêz kirine û careke din ji gel re dubare dike. (Jixwe karê hunermendan ne reklam û bang e, karê wan huner e, afirandina hunerî ye.) Welhasil mamoste stran çênekiriye, dest avêtiye karê gel. (Jixwe bi þev û roj gel li kûçe û kolanan çalakiyan pêk tîne, dimeþe, pankartan dinivîse û diqîjîne ji bo ziman.)
Ez pêþîn bêjim. Kê ji mamoste Þivan Perwer re ew teksta reklamê amade kiribe, neheqî lê kiriye. Mafê wî xwariye.
Welhasil, banga Þivan Perwer wiha dest pê dike: “Temaþevanê hêja, ev dema te bi xêr be. Pirsiyarek min ji te heye.Gelo ya ku min û te dike kurd, çi ye? Dibe ku gelek tiþt bên aqilê mirov, lê di hiþê min de, hew bersivek heye. Ya ku me, min û te dike kurd, ev ziman e. (Bi zimanê xwe digire.)
Ev zimanê ku ez niha bi te re pê diaxivim. Zimanê ku ez pê ji te re dixwînim. Zimanê loriyên dayika min, zimanê dua û hêviyên diya te, zimanê evîna min û te ji bo dayikên me, zimanê gelê me yê bindest, zimanê çandeke dewlemend û dîrokeke xembar.
Zimanê Ehmedê Xanî, Feqiyê Teyran, Þêx Seîdê Pîran, Seyîd Riza û Elîþêrê Dêrsimî, Mîr Celadet û Mele Mistefa Barzanî…” (Hinekî bêhna mizdanê ji vê reklamê hat…We got çi?)
Gelo ku li cihê siyasetmedaran navê edîb, wêjenas, hunermend û rewþenbîran bigota, ne çêtir bû! Mesele bigota zimanê Meleyê Cizîrî, Baba Tahirê Hemedanî, zimanê Cegerxwîn, Hêmin û Hejar, Zimanê Derwêþê Evdî û Mem û Zînê, zimanê Hacî Qadirê Koyî, Tahir Tofîq û Bêsaranî, zimanê Mestûre Kurdistanî, Balûlê Zana û Leyla Zana…(Wey wey çi li hev hat kuro…)
Wisa dirêj dibe û diçe. Paþê bang dike ku em zimanê kurdî bikin zimanê perwerdehiyê. Temam sehetxweþ. Lê jixwe gel bi vê yekê hesiyaye, zarok li kûçe û kolanan pênûsan diþkênin û daxwaza perwerdehiyê dikin. Heta hin bangên zarokan bûne jingil û di televîzyonan de têne weþandin. Zarokan dibistan boykot û protesto kirin.
Siyasetmedarên kurd dadgeh û dadyaran protesto dikin û dixwazin bi kurdî xwe biparêzin.
Barê dikeve ser milê hunermendan jî ew e ku bi hunera xwe, xebata gel geþ bikin. Wênekêþ wêneyên wan tomar bikin. Peykertiraþ sembolan çêkin, muzîkjen muzîkên ku gel bicoþîne, biafirînin û divê stranbêj jî stranan li ser xebata wan çêkin. Hêz û moralê bidin wan. Mesele li ser ziman. Ger rehmetiya Eyþe Þan û Mamoste Aramê Tîgran nebûna, me wê ji bo ziman bi kurmancî li kîjan stranê guhdarî bikira?
Balkêþ e ku reklam û bangewazî wisa hatiye amadekirin da ku ji ber logo û titleyê nav, televîzyoneke din nekaribe biweþîne. (Madem çêdikir, pêwîst bû bi xwe çêke û bide hemû televîzon û radyoyan).
balekani@hotmail.com
Ji Azadiya Welat hatiye girtin
***
Nivîsên eleqedar:
- Nîjad Yaruk: Þivan Perwer çi dixwaze?
- Mazbar Gunbat: Lo te çi kir, te çi kir!?.
- Medenî Ferhon: Bed-ayînî Þivan Perwer î dewþirme