Mazhar Gunbat
 
Li ser têkiliya Åživan û AKP’ê di rojên dawî de pir tiÅŸt hatin gotin û nivîsandin. Hin kes bi vê hevkariyê ÅŸoke bûn, lê piraniya kurdan, bi taybetî jî kesên ku Åživan hinek nas dikin, bi vê bûyerê zêde ÅŸaÅŸ nebûn… Ya rastî ev ji bo min jî nebû surprîzeke mezin û jixwe ev demek bû îÅŸaretên vê hevkariyê jî hebûn.
Ev aliyê siyasî (perewerî) yê tercîha Åživan e, lê tiÅŸtê bêhtir ez dixwazim bikim mijar, kesayetiya wî ya hunerî ye.
…
Wekî piraniya kurdan min jî ji mêj ve Åživan bi hunera ku pêÅŸkêÅŸ dikir, diÅŸopand. Ya rastî di çend salên dawî de pir zehmet bû mirov ew wekî hunermend bidîta. Muzîka ku van salên dawî wî çê(ne)dikir, têkiliyên wî yên bi hin derdoran re, û gotin û daxuyaniyên ku didan, delîlên xurt jihevketina giyana wî ya hunerî bûn.
…
Divê ez li vir bibêjim ku ev nêrîn ne ji ber ku Åživan bi AKP’ê re ket nav danûstandinan, bi min re peyde bûn. Bi hevokên din be jî min ev nêrîn berê di çend weÅŸanan de nivîsandibûn û li vir jî madem dilê min heye li ser hunermendiya wî binivîsim, dixwazim bi çend guhertinên teknîk, hin beÅŸên nivîsa berî 6 salan dubare bikim:

Åž. PERWER, LOTIKHEZ, EM Û FERZÊ
Dengên taybet bi her kesî xweÅŸ tên û pir kêm in. Bê dudilî mirov dikare ji bo Åž. Perwer bibêje dengtaybet. Hunermendên dengtaybet, çiqas astengî hebin li pêÅŸiya wan, dengê wan astengiyan nas nake. Li Kurdistanê tu hunermend bi qasî Åživan zû deng veneda. Yên li dijî dîtinên wî bûn jî, bi dengê wî re bûn. Û bi awayekî, pêlên dengên wî, 20 salan li seranserî welatê parçekirî bûn senfoniyeke neteweyî û awazeke sînornenas...
…
Roj hat, der barê hunera wî de bi hin kesan re guman peyde bûn. Ne ji dengê wî, ji hunermendiya wî gazinc dikirin. Digotin, li ser sehnê fuzûlî dipeyive.
Hinan digot, zêde siyasetê dike. Hinên din ji helwestên wî, ji derdora wî ne razî bûn... Ji ber tesîra van gazincan, tevî ku min pir dixwest, min nediwêrî biçim konserên wî; ditirsiyam kêm bibe ew kêfa min a li ber wî dengî.
…
Berî demekê, di radyoyeke ewropî de me li sohbeteke Åživan guhdarî dikir. Mijar huner bû, lê wî her û her gotin dibir ser siyasetê. Di hevpeyvînên çend weÅŸanên din de jî Åživan ji hunermendekî bêhtir wekî lîderên siyasî dipeyivî. Wekî gelek guhdarên Åživan, ez jî bi vê helwesta wî diêÅŸiyam; me dixwest wî weke hunermend bibînin; ne siyasetmedar. Tevî vê yekê em mecbûr bûn rêzê bigirin ji tercîhên wî yên ramanî û siyasî re jî (Helbet hingî tercîheke mîna hevkariya bi AKP’ê re ne mijara gotinê bû). Lê belê derdê min cuda bû. Ez ê çawa biçûma konserên Åživan? Sohbetên wî yên çapemeniyê tirsa min a heyî zêdetir dikir...
***
Dû re çend meh û salên din jî derbas bûn û rojekê min tirsa xwe ÅŸikand; çûm konsereke wî. Dengê Åživan dîsa ew ê taybet bû. Tevî vê yekê tiÅŸtek kêm bû, an jî zêde bû!?. Wî stranên xwe pêÅŸî bi ingilîziyeke xirab ÅŸîrove dikirin! Kesên li konserê jî, wekî ku ne ji bo guhdarîkirinê lê ji bo lotikan hatibin, li ber stranên herî xembar jî radibûn lotikan... Hingê qehremanekî pirtûkeke Paulo Coelho hat bîra min... “Di bêhnvedana lîstikeke ÅŸanoyekê de piyanîstek lê dixe û distrê, lê tu kes bala xwe nadê. Piyanîst bêzar dibe; neçar e bidomîne taa dawiya bêhnvedanê. Jinek nêzî wî dibe û di guhê wî de vê pêÅŸniyarê lê dike: ‘Ne ji bo kesên din; ji bo xwe bistrê.’ Piyanîst, pêÅŸî ÅŸerm dike, dû re çavên xwe digire û tiliyên wî diçin ser notayên besteyeke ku ew bi xwe jê hez dike, û ji xwe re distrê. Dema diqedîne, her kes li dora wî kom bûye û bi dilÅŸadî jê re li çepikan dixe.”
***
Berî konser biqede vegeriyam malê û min CD’iya ku strana Ferzê tê de ye danî ser, û li ber mest bûm. Di CD’iyê de Åž. Perwer ji dil û ji xwe re distirê. Dû re serxweÅŸ bûm, hem ji kêfa, hem ji qehra.
***
Lê îro êdî, piÅŸtî hevkariya wî ya bi AKP’ê re, Åživan êdî wê bi straneke xwe ya din were bîra me: Lo te çi kir te çi kir, te xwelî…

Belê, dema hunermendek êdî bi dengê dilê xwe nestrê, an divê dev ji hunerê berde an jî ew ê ji bo dengê dilên ucûbe xweÅŸ bike, lê ev dil dema yê AKP’ê be, sefaleta hunermend jî ji wir û ÅŸûn ve dest pê dike…

mazharroj@hotmail.com 

***

Nivîsên eleqedar: