• Nûçe
  • Nûçeyên Çandî
  • Serbest
  • Hevpeyvîn
  • Berhem
  • Çapemenî
  • Spor
  • Dinya
  • Ên Din
    • Aborî
    • Nivîsênkarên Mêvan
    • Portreya Mehê
    • Foto-Nûçe
    • Xêz
    • Tenduristî
    • Klîba Hefteyê
    • NÎQAÞ
    • Ji Çapemeniya Dinyayê
    • Çend gotin
    • E-pirtuk
    • Spot
    • Deqeya Dawî
    • Covit-19
    • 2019: Hilbijartina Herêmî
    • 2015-sermawez-pusper: Dîsa Hilbijartina Giþtî
    • 2014: Hilbijartina Herêmî
    • 2018-06-24: Hilbijartina Giþtî û Serokomarî
    • 2011, Hilbijartin
    • 2010, REFERANDÛM
    • 2009, Hilbijartina Herêmî
    • EURO 2016
    • EURO 2020
    • Kûpaya Cîhanê 2010
    • Kûpaya Cîhanê 2014
    • Kûpaya Cîhanê 2018
    • Kûpaya Cîhanê 2022
  • Rûpela Pêþî
  • Portreya Mehê

Ji Qersê heta Stockholmê Rohat Alakom

Dîrok : 01 06 2020 | Beþ :

Portreya Mehê

Diyarname

Heta niha bi saya xebatên wî me gelek rewþenbîrên kurd ên ku zêde nedihatin zanîn naskirin. Ew ji çaryek sedsalê zêdetir e her li pey portreyên rewþenbîrên kurd e. Wekî ji lîsteya berhemên wî jî dixuye, wî di vî warî de heta niha xebateke pir mezin û hêja kiriye. Vê carê îcar me ji wî xwest ji me re behsa jiyan û serboriya xwe bike. Belê, portreyeke rengîn û pirhêl. Kerem bikin em bi hev re ji pênûsa birêz Rohat Alakom vê carê portreya wî bixwe bixwînin.
***
Angorî nasnameya min ya fermî ez di roja 13/5/1955an de li herêma Qersê li gundê Qewekomê hatime dinê, ev gunda bi qezeya Qaxizmanê re girêdayî ye. Herêma Qersê di navbera salên 1877-1918an de qasî 40 salan di nav sînorê rûs da mabû. Mirov bi rehetî dikare bêje ku dîya min di sala 1917 û bavê min di 1909an de li Rûsyayê hatiye dinê. Navê dîya min Qutê û navê bavê min Emîn e. Gundê me Qewekom angorî îstatîstên rûsan di sala 1889an de ji 7 malan pêk hatiye, 36 mêr û 26 jin lê hebûne. Gundekî piçûk bûye. Navê gund ji kî derê hatiye nizanim. Paþê navê gund guhartine, bi tirkî kirine Kuruyayla (Zozana Ziwa). Gundê min ne ziwa ye, ne jî  zozan e! Navê Kuruyayla qet bi gundê me nayê! Di orta gund de çemek dikiþe. Gund ji du taxan pêk tê: Taxa Jorê, Taxa Jêre. Gundê me di navbera gundên bi navê Pifîka Filan û Pifîka Þêxan de cîh girtiye. 

 

Bavê min dîya min direvîne

Bavê min dîya min revandiye. Dema em zarok bûm dîya min bi saetan qala reva xwe, evîna xwe ya mezin dikir. Bavê min ji “torin”an bû. Li Serhedê wek esilzadeyên kurd hatibûn nasîn. Angorî Celadet Bedirxan peyva torin ji peyvên tov- û rind tê. Di stranên kurdî de gelek derbas dibe: “Torinê bedewê…” Dîya min ji eþîr, ji êleke din bû. Ji wan re jî digotin Xorodîk. Nizanim çima ev nav li xwe kirine. Di zimanê ermenkî de tê wateya xweþik, xwînþirîn. Kesine gelek þên û bikêf bûn, laqirdî û henekan hez dikirin. Carina bi amatorî tîyatro jî dilîstin, diketine gelek dilqên cihê. Gula gundê me Xorodîkan bûn. Xorodîka çend mal bûn, jê re digotin Mala Sano. Dîya min keseke gelek zane bû. Klam û stran, çîrok û destanên ku wê zanibû tu kesî nizanibû. Çîroka ku min zêde jê hez dikir çîroka Elik û Fatikê bû. Min serê xwe datanî li ser çoka dîya xwe, wê êdî ji min re çîrok digotin. Dîya min beþek ji van stranan berî mirina xwe qeydî bandekê kiribû, ji min re þandibû Swêdê. Di hin cîhan de mirov dibîne ku wê gelek bîra min kiriye, min bi bîr tîne: “Lawo min tu çawa têr nedîtî”. Yek ji wan stranan li ser Adilê ye: 

...

De rabe, de rabe,

Meryema dilê min de rabe,

De rabe Adila dilê min de rabe,

Adilê de werê ezê destê xwe bi destê te xim,

Kêleka xwe bi kêleka te xim,

Destê te bigrim, birevînim Mala Hesen Begê Kose,

Xwedanê hezar hefsed pezê nêr e,

Di hersê mehê zivistanê bi kîsê felekê ji xwe re diçêre.

De rabe, de rabe,

Meryema dilê min de rabe,

De rabe Adila dilê min de rabe.

Konê bavê Adila min pir mezin e,

Tijî qîz û bûk, pire jin e,

Gava çavên  min bi çavên Adila min dikeve,

Ez hew zanim, ji min re malê dinyalika kavil e.

Ez piçûkê malê, ango “hezkiriyê malê” bûm, lê belê carina jî çi karên bi zehmet derdiketin, birayên min yên ji min mezintir ez diþandim van karan. Ev jî qet ne xweþ bû. 

 

“Qaxizmane bi dar e / dara girtî hinar e”

Kê gotiye bîst salên pêþîn yên mirovan, nîvekî jiyana wan pêk tîne, gelek rast gotiye. Ev teza bona min jî derbas dibe. Zarotiya min, xortaniya min, qasî bîst salên min li  Qaxizmanê, gundê me Qewekomê, zozana me Nebîyurdê û Qersê derbas bûn. Niha jî bira û xûþkên min ligel zarokên xwe li wir dijîn. Malbata me ji koka xwe neqetiya. Her havîn diçime seredana Qaxizmanê, Qaxizmana rengîn, tetîla xwe li wir derbas dikim. Qaxizman bi bax û baxçeyên xwe li herêma Qersê yek ji wan diyarên herî xweþ tê nasîn. Dengbêjê navdar Esker Demîrbaþ ku ji kurdên Qersê ye, di straneke xwe de wiha qala Qaxizmanê dike: “Qaxizmane bi dar e / Dara girtî hinar e...”. Bavê romana kurdî û nivîskarê navdar Erebê Þemo jî di romaneke xwe de Qaxizmanê dide nasîn: “Erdê geliyê Qaxizmanê cîhê fêkiyan bû, sêv, hurmê, tût, zerdelî, tirî û yên mayîn lê hêþîn dibûn, ew erd tevî avî bû, av jî destê xan de bû”. (Erebê Þemo, Jiyana Bextewar, rûp.264). Di orta Qaxizmanê de geliyekî kûr heye, di nav vî geliyî de çemek dikiþe. Di binatara Qaxizmanê de jî robarê Erez dikiþe, diçe ji nav erdê Îranê re tevî Behra Hezerê dibe. Ji berê de gelek kom û civakên etnîkî li Qaxizmanê jiyane. Hunermendê emerîkî yê navdar Bob Dylan di sala 2004an de diyar kir ku koka dapîra wî heta Qaxizmanê diçe. 

Di sala 1962an de min li Qaxizmanê dest bi dibistana pêþîn kir. Dibistana navîn û du salên lîseyê jî min li Qaxizmanê xwend. Jiber dîtin û çalakiyên siyasî ez demekê hatim girtinê û sirgûnî Qersê bûm.  Sala sisiyan min lîse li navenda Qersê xwend. Ez ji Lîseya Alpaslan mezûn bûm (1973). Dema salên xwendina pêþîn, navîn û lîseyê mamosteyên min yên gelek bi tecrûbe hebûn. Dersa min ya nivîsîna tekstan (kompozîsyon) gelek baþ bû, hertim min nota “gelek baþ” (pekiyi) distend. Wek mînak mamosteyekî me hebû navê wî Rasîm Fendal bû, pirtûkên wî yên helbestan hebû. Kêfa min gelek bi wî re dihat. Di zaroktî û xortaniya min de hewasa min a herî mezin xwendina pirtûkan bû. Ev evîna min wisa pêþda çû ku di dawiyê de min pirtûkeke helbestan bi navê Zarokên Yenîceyê amade kir û di sala 1971an de weþand. Li Qaxizmanê pirtûkfiroþ tunebûn. Li otobosê siyar dibûm, diçûme Qersê bona ji xwe re pirtûkên nû bistînim. Min zêde klasîkên cîhanê û berhemên nivîskarên wek Yaþar Kemal, Orhan Kemal, Kemal Tahir, Fakir Baykurt û Nazim Hikmet dixwendin. Wê demê min pirtûkên kurdî qet nedîtibûn. Dema ez ketim zanîngehê, cara yekem min li Enqereyê pirûkên kurdî dîtin û vê yekê gelek kêfa min anîbû, wek minak Ehmedê Xanî, Mem û Zîn (1975), Ereb Þemo, Kürt Çoban-Þivanê Kurd (1977).

Dema ez li Qaxizmanê bûm piþtî xwendina pirtûkan mijûliya min ya herî mezin bêguman futbol bû. Bi gogên lastîk û plastîk me dilîst. Carina ew diteqiyan, me dibire bal soldirûyan bona ew wan qulan pîne bikin. Wê demê gogên bi çerm çêkirî, kêm bûn. Paþê hinekî ez mezin bûm êdî min di tîma Qaxizmansporê de dilîst. Tîmeke amator bû. Em diçûne Qersê, Îdirê û cîhên din bona li hemberî tîmên dijber bilîzîn. Fêl û çalimeke min hebû ku kêfa temaþevanan gelek dianî. Wek lîstikvanê belçîkî yê navdar Eden Hazard, min jora bedena xwe “bi vira ve” li aliyê çepê xar dikir bona dijberê xwe bixapînim û paþê bi bayê birûskê min xwe davête aliyê rastê bona ku bi rehetî rê vekim û pozîsyona golê peyda bikim. Demekê þûnda dîtin û tevgerên polîtîk, rê li ber her tiþtî girtin. Meydanên futbolê bûn meydanên þer û polîtîkayê!

Li zozanan

Havînan diya min û ez, yan jî yek ji birayên min em diçûne zozana me. Dema dibû havîn, Qaxizman gelek germ dibû. Dîya min digot “Germa vê Aranê em xwarin”. Ji bo kêfê em diçûn zozanan. Peyva aran peyveke dijberî peyva zozan bû, aran bi wateya qiþle bi kar dianîn. Havîn dibû me ji xwe re çend çêlek peyda dikirin, em diçûn zozanan. Xaniyekî me yê piçûk li gund jî hebû. Dema mal ji zozanan dihatin xarê em jî qasî du sê mehan pêþiyê li gund diman, paþê em dihatin mala xwe ya nav bajarokê Qaxizmanê. Navê zozana me Nebiyurt bû, nêzîkî bajarokê Dîgorê bû. Du girê gelek bilind lê hebûn. Bi tirkî jê re dibêjin çîyayên Yaxlicaya Mezin û Yaxlicaya Piçûk. Zozana me di nav çar zîyaretan de cîh girtibû, nêzîkî wan her 16 gundan bû ku kurdên ezîdî berî sedsalî lê mane. Dema em ji zozanê diçûne bajarê Qersê, em di nav gundên nivîskar Heciyê Cindî (Yemençayir), gundê Wezîrê Eþo (Þirînkoy) û gundê helbestvan Þikoyê Hesen (Þatiroxlu) re derbas dibûn, hersê gund jî wek sê bûkên xemilandî li du hev rêz bibûn. 

Xwendina bilind

Piþtî lîseyê min salekê li Stembolê, di Enstîtuya Rojnamevaniyê de xwend (Girêdayî Fakulteya Îktîsadê bû). Paþê ez hatim Enqereyê, ketime Fakulteya Perwerdehiyê. Çend beþên wê hebûn. Min beþa “Xizmetên Psîkolojîk di Perwerdegeriyê de” hilbijart. Ev beþa wê demê tenê li Tirkiyê di fakulteya me de hebû. Paþê gelek beþên wiha li Tirkiyê hatin vekirin û navê beþê danîn: “Rêberî û Þêwirdariya Psîkolojîk”. Min gelek ji zanistiyên beþerî hez dikir, wek sosyolojî, psîkolojî, dîrok û edebiyat. Zanîngeha me li taxa bajêr, Cebeciyê bû. Fakulteyên wek Fakulteya Zanyariyên Siyasî û Fakulteya Hukukê jî li wir bûn. Ez di Wargeha (Yurd) Siyasalê de dimam. Wê demê ev taxa, taxa hêzên çepgir bû. Gelek bûyer li vê taxê çêdibûn. Atmosfer û îklîma siyasî wê demê li Tirkiyê pir xirab bû. Ez zêde tevî bûyeran nedibûm. Bi xwendina xwe mijûl bûm. Min piþtî xwendinê jî di dikanên pirtûkfiroþan de kar dikir.  Ji ber vê jî þansê min yê pirtûkên cihê peyda bikim û wan bixwînim gelek zêde bû. Yek ji wan li Kizilayê di Pasaja Zaferê de bû. Vê dikanê zêdetir pirtûkên ser kurdan difrot. Dikana Umît Firat û dikana Remzî Înanç jî di vê pasajê de bûn. Evîna min ya xwendinê li Enqereyê jî berdewam kir. Ez ketibûme nav pirtûkan êdî. Carcar min hin kovarên demokrat û çep re nivîs diþandin. Di sala 1976an de nivîseke min xelata yekemîn wergirt. Ev pêþbirka bi navê Ciwan û Heyva Sor di nav hemû xwendekarên zanîngehên Tirkiyê de hatibû çêkirin. Ji aliyê navenda Rêxistina Heyva Sor de hatibû amadekirin. Wê demê pereyekî baþ jî wek xelat dane min. Nivîs paþê di kovara Kýzýlay Dergisi, nr 113/1976 bi îmzeya Ali Aydin hat weþandin. Di sala 1977an de nivîseke min dîsa bi îmzeya Ali Aydin  di kovara Yeni Toplum de bi navê Asîmîlasyon û Perwerde hate weþandin (nr 22/1977).

Diçime xeribiyê

Sala 1978an ji bo min bû saleke gelek giring. Êdî min zanîngeh nû qedandibû û dîplomeya xwe ya xwendina bilind di sala 1978an de wergirtibû. Gelek kêfa min dihat. Hêviya min ew ku piþtî xwendinê ji xwe re karekî bibînim, bizewicim û bibim xweyê zarok. Heman min biryarê xwe da bona herim welatekî soyalîst kurdnasiyê (kurdolojî) bixwînim. Welatên sosyalîst li ber çavên me, wek welatên here xweþik, here dewlemend û here pêþketî dihate zanîn. Vê yekê di hiþê me ciwanan de wek bihûþtekê cîh girtibû. Her tiþt dibiriqî. Ji aliyê din jî min nedixwast derkevim derve. Nedixwast her tiþtî, malbata xwe, heval û dostên xwe berdim herim welatekî dûr. Ez di navbera du avan de mabûm. Dixwast û nedixwast. Ez gelek dudilî bûm. Belê, carina Xwedê du tiþtên xweþ nade mirovan. Rewþa welêt jî wê demê qet ne baþ bû. Þerekî hundurîn yê nedîtî di navbera komên polîtîk de li Tirkiyê û herêmên Kurdistanê berdewam dikir. Rojê bi dehan kes dihatin kuþtin. Divê min biryarek bida. Di dawiyê de min biryara xwe da bona ez derkevim herim derveyî welat. Piþtî çend heftan min tivdarekê xwe kir. Bi balafirekê sîyar bûm, berê xwe da Almanyayê. Heval hatin pêþiya min. Ez qasî çend hefteyan li bajarê Heidelbergê, di mala Sertaç Bucak de mam. Ev bajarê xwendekaran di Þerê Cîhanê yê Duwem de tu zirar nedîtibû, filitîbû û wek xwe mabû. Di odeya ku ez lê dimam de gelek pirtûk, kovar û tiþtên kurdî hebûn ku min cara pêþîn li wir dîtin. Vê yekê gelek kêfa min dianî. Sertaç û hevala xwe ya alman rojê diçûn kar û xwendinê. Mal êdî ji min re dima. Di nav van sê heftan de ez sibê zû heta êvarê her bi kurdî  mijûl dibûm. Ev cara yekem bû ez evqasî nêzî kurdiya nivîskî bibûm. Paþê ez ligel du hevalên din em çûni Bulgaristanê. Qasî du salan li Sofyayê mam. Em neþandine zanîngehê, em di malekê de diman. Çend meh bulgarî, paþê çend meh rûsî hînî me kirin. Paþê bulgaran kurdzanê navdar, dîrokzan Lazerev anîn Sofyayê, wî qasî mehekê dersên dîroka kurd da me. Du salên me bi qursan ve bihurî. Li ser daxwaza me rojnameya Rêya Teze ji me re dihat. Paþê dîsa em hatin Almanyayê, li bajarê Frankfurt/Mainê. Di sala 1980yî de darbeya leþkerî li Tirkiyê çêbû. Þansê me yê em vegerin welêt êdî kêm bû. Li Almanyayê qasî du salan mam. Min wextê xwe zêdetir dida xebatên çandî, her dixwend.

Li Swêdê, welatê min yê duwem

Di sala 1983an de vê carê min berê xwe da Swêdê. Heta niha jî ev 37 sal in, ez li wir dijîm. Paþê ez zewicîm û bûm xweyê du keçikan, navê ya mezin Sînem û navê ya din Besna ye. Sînem di nexweþxaneyê de wekî hemþîre kar dike û Besna jî di zanîngehê de beþa “Koçberiya Navneteweyî û Têkiliyên Etnîkî” dixwîne. Wisa xuya dibe jiyana min ya mayî jî dê li vî welatê min yê duwem derbas bibe. Di nav van 37 salan de min çend projeyên pirtûkan dan pêþiya xwe, bi salan li ser van mijarên gelek ji hev cihê kar kir. Yek ji wan mijarên ku zêde bala min kiþand, mijara koçberî, sirgûn û xerîbîyê bû. Kurdên ku hatine Stembolê, Anatoliya Navîn û Swêdê bûn mijarên çend pirtûkan. Bi taybetî bala min ser mijara Kurdên Swêdê bû. Piþtî hatina çend xwendekaran cara pêþîn di sala 1965an de komeke kurd li Swêdê peyda dibe. Hejmara wan çend kes bûne. Îro hejmara wan gîhiþtiye qasî 100 hezaran. Berî vê koçberiya bi kîtlevî, tek tek kurdine din jî hatine Swêdê. Di derbarê wan de jî min kar kir, wek  Mîrze Seîd (1893), Þerîf Paþa (1898), Silêmanê Kurd (Alexander  Knutas, 1929), Leyla Bedirxan (1925) û Selahaddîn Rastgeldî (1947). Têkiliyên berî koçberiya kurdan jî bala min kiþand. Ev jî bû mijara du xebatên din: Têkiliyên Kurd û Swêdî di Nav Hezar Salan de (2000) û Dîroka Kurdistanê di Çapemeniya Swêdî de (2016). Hemû ev xebatan bi kronolojîk hev teman dikin.

Ji Qersê heta Stockholmê

Min xwest dîrok û çanda van navendên ku zarokatî û xortaniya min lê derbas bûne jî binivîsim. Ez li Swêdê dijiyam, lê belê carina hiþê min berê xwe dida Welatê Serhedê. Di vî warî de jî çend xebatên min wek pirtûk hatin weþandin: Kurdên Qersê (2009), Qaxizman (2012). Pirtûka Qaxizmanê ji aliyê Þaredariya Qaxizmanê hat weþandin. Di dîrokê de cara yekem bû ku vê þaredariyê pirtûkek diweþand. Ev berheman min li Stockholmê amade kirin. Di navbera Stockholm û Qersê de hîmîn pireyekê hate avêtin. Di derbarê herêma Qersê û Qaxizmanê de bi zimanê swêdî çi hatine weþandin, ez li pey þopa wan ketim. Min çend çavkanî û berhemên dûrîdest peyda kirin. Dema Orhan Pamûk Xelata Nobelê ya Edebiyatê wergirt, nivîskar bi romana bi navê Berf  bala xwendevanên cîhanê kiþande ser vî bajarê kevn. Swêdiyan zêdetir Qers bi saya Orhan Pamuk nas kirin. Bûyerên romanê wek tên zanîn li herêma Qersê derbas dibin. Stockholm kîderê Qers kîderê! Lê belê bi saya keþfkirina van hevbandûriyên çandî Qers û Stockholm nêzîkî hev dibûn. 

 

Dawî

Di roja 13/5/2020an de ango berî 10 rojan jî ez bi fermî li Swêdê teqawit bûm. Peyveke xweþ bona peyva teqawit min di kurdî de nedît, tenê di ferhengekê de ez rastî peyva “jikarketî” hatim. Ji min re hinekî xerîb hat. Belkî paþê guh fêr dibe. Li Swêdê dema mirov 65 saliya xwe tijî dike, jikarketî dibe. Bona min niha êdî jiyaneke nû dest pê dike. Ez divê ji xwe re tempoyên xebatê yên nû tespît bikim. Gelek mijarên balkêþ hene ku mirov dikare pê mijûl be. Berî her tiþtî divê ez wan bîranînên xwe yên ku min berî demekê dest pê kiribûn, niha biqedînim. Belkî heta çend salan portreyeke min ya baþtir derkeve holê û xwendevan hin hûraliyên jiyana min baþtir binasin. Min berî çend mehan hesabekî twitterê vekir: @RAlakom. Hin þopîneran ji ber vekirina vî hesabî kêfxweþiya xwe anîn zimên. Wek mînak Sertaç Bucak di peyameke xwe de wiha dibêje: “Her tweeteke Rohat Alakom wek dersa kurdolojiyê ye” (6/5 2020), Kristin Özbey jî dîtina xwe wiha aniye zêmîn:  “Weka ku meriv muzeyeke online bigere” (19/3 2020). Li wir zêdetir dixwazim di derbarê ziman, zargotin, edebîyat, etnografya û dîroka kurd de hin belge, nûçe û ramanên balkêþ bi gotin û wêne belav û parve bikim. Bi vî awayî di avakirina netewetiya kurd de dixwazim ez jî kevirekî dayinim ser kevirekî! 


Berhemên ROHAT ALAKOM

- KURDÎ

Pirtûkên bi zaravayê kurmancî

* Di Çavkaniyên Swêdî de Motîvên Kurdî (Vejîn, 1991)

* Di Folklora Kurdî de Serdestiyeke Jinan (Nûdem, 1994)

* Li Kurdistanê Hêzeke Nû: Jinên Kurd (Apec, 1995)

* Arîstokratên Kurd: Torin (Apec-2003)

* Kurdên Swêdê (Serkland, 2006)

* Ronahîya Dîrokê (Aran, 2008)

* Komkujiya Ermenîyan -1915 (Avesta, 2015) 

* Xatirê Te Stockholm! Selahaddîn Rastgeldî (Apec, 2016)

* Dîroka Kurdistanê di Çapemeniya Swêdî de (Apec, 2016)

* Jinên Kurd di Çavkaniyên Swêdî de (Apec, 2016)

* Silêmanê Kurd li Swêdê (Apec, 2018)


Pirtûkên bi zaravayê soranî 

* Rêxistina Xoybûn û Serhildana Araratê (Wergêr: Þukir Mistefa, Weþanxaneya Aras, 2000).

* Kurdên Stembola Kevn (Wergêr: Ahmad Taqana, Weþanxaneya Mukrîyanî, 2005).

* Elon Ahlbäck, Gera Kurdî  (Wergêr: Kawa Emîn, Weþanên KDP Lîqê 4, 2013)

* Têkiliyên Kurdî-Swêdî di Nav Hezar Salan de (Wergêr: Kawa Emîn, Dezgay Roþinbîrî Cemal Îrfan, 2017)


- TIRKÎ

* Kürdolojinin 200 Yýllýk Geçmiþi (Komkar, 1987)

* Çaðdaþ Türk Edebiyatýnda Kürtler (Vejîn, 1989)

* Unutulmuþluðun Bir Öyküsü: Said-î Kürdi (Fýrat, 1991)

* Ziya Gökalp’in Büyük Çilesi: Kürtler (Fýrat, 1992)

* Yaþar Kemal’in Yapýtlarýnda Kürt Gerçeði (Fýrat, 1992)

* Bir Kürt Diplomatýnýn Fýrtýnalý Yýllarý: Þerif Paþa (Apec, 1995)

* Eski Ýstanbul Kürtleri (Avesta, 1998)

* Hoybun Örgütü ve Aðrý Ayaklanmasý (Avesta, 1998)

* Bir Türk Subayýnýn Aðrý Daðý Ýsyaný Anýlarý (Avesta, 2011)

* Orta Anadolu Kürtleri (Apec, 2003)

* Dünyanýn En Yaþlý Adamý, Zaro Aða (Avesta, 2009)

* Kars Kürtleri (Avesta, 2009)

* Kaðýzman, Kars’ýn Tadý Tuzu (Kaðýzman Belediyesi, 2012)

* Ýstanbul ve Ýzmir’de Ýsveç Ýzleri (Avesta,  2014)

* Kürd Kadýnlarý Teali Cemiyet (Avesta, 2019)


- SWÊDÎ

* Svensk-kurdiska kontakter under tusen år (Apec, 2000)

* Maria Anholm, Jesidkurder (Apec, 2001).  Amadekar: Rohat Alakom,

* Elon Ahlbäck, Kurdisk resa (Apec, 2005) . Amadekar: Rohat Alakom,

* Kurderna- Fyrtio år i Sverige (Serkland, 2007)

* Hem till Van i Kurdistan: “Aldrig till Constantinja” (Gunnar Ekelöf -Sällskapet-2015)


Pirûkên Svensk-kurdiska kontakter under tusen år (Apec, 2000), Elon Ahlbäck, Kurdisk resa (Apec, 2005) û Kurderna- Fyrtio år i Sverige (Serkland, 2007) herwiha wek pirtûkên dengdar (talböcker) derketine.


Pirtûkên bi wergera EREBΠ

* Rêxistina Xoybûn û Serhildana Araratê (wergêr: Þukir Mistefa, Weþanxaneya Kawa, 2000).

* Þerîf Paþa (Wergêr: Þikur Mistefa, Weþanxaneya Spîrêz, 2004).

* Di Folklora Kurdî De Serdestiyeke Jinan (wergêr: Xelat Ehmed, Weþanxaneya Kalime, 2011, Abu Dabi)

Bi wergera FARISÎ

* Di Folklora Kurdî De Serdestiyeke Jinan (Wergêr: Ebdullah Arxa, Weþanxaneya Emû Elewî, 2015, Tehran, Îran) 

 

Hûn dikarin li van jî binêrin

Ji Licê heta Stenbolê çîroka antrenorekî: Celal Erkan

Ji Licê heta Stenbolê çîroka...

06 12 2021

Afirîneriya ji nav çar dîwaran: Menaf Osman

Afirîneriya ji nav çar dîwaran: Menaf...

15 11 2021

Nivîskar, helbestvan û dramatûrgê me, Eskerê Boyîk 80 salî ye

Nivîskar, helbestvan û dramatûrgê me,...

01 09 2021

Ji zarokatiyeke bi çîrok û klaman heta jiyanek tije wêje: Cîhan Roj

Ji zarokatiyeke bi çîrok û klaman heta...

04 05 2021

Ev jî hene

Hafizeya Þanoya Bakur: Kemal Ulusoy

Hafizeya Þanoya Bakur: Kemal Ulusoy

21 08 2019

Yilmaz Beyazgul: 'Ez di yeksaliya xwe de bûm hunermend'

Yilmaz Beyazgul: 'Ez di yeksaliya xwe de bûm hunermend'

19 05 2020

‘Nivîskarê Zimanê Kurdî’ Yaqob Tilermenî

‘Nivîskarê Zimanê Kurdî’ Yaqob Tilermenî

07 09 2020

Çîroka Þêxo Fîlîk, ne bû mamoste ne jî parêzer

Çîroka Þêxo Fîlîk, ne bû mamoste ne jî parêzer

15 11 2019

Kedek mezin ji Welatan heta DÎHA û Enstîtuyê: Samî Tan

Kedek mezin ji Welatan heta DÎHA û Enstîtuyê: Samî Tan

11 08 2020

Nivîsên Nû

Çorê ARDA

Redkirina deftereke modern

Çorê ARDA

Cemîl Andok

Dêsê ma, sînorê þarî

Cemîl Andok

Çorê ARDA

Konê folklorîzmeke empresyonîst

Çorê ARDA

Dilþêr Bêwar

NÊRDEWAN

Dilþêr Bêwar

Omer Dilsoz

Sîyabo, darhejîrokê û hin tiþtên dîtir

Omer Dilsoz

Salname

HERE JOR

Diyarname

  • Derbarê Diyarnameyê de
  • Yên piþtgirî didin Diyarnameyê
  • Agahiyên ji bo nûçeyan
  • Bikaranîna Diyarnameyê
  • Têkilî-Contact-Ýletiþim

Nivîskar

  • Cemil Oguz
  • Helîm YÛSIV
  • Cemîl Andok
  • Çorê ARDA
  • Þêxo Fîlîk
  • Cîhan ROJ
  • Zekî OZMEN
  • Hekîm Sefkan / Tava Heyvê
  • yeqîn h.
  • Kazim Polat
  • Welat Dilken
  • Bedran DERE
  • Omer Dilsoz
  • Mîrza Ronî
  • Krîstîn Ozbey
  • Dilþêr Bêwar
  • Arjen Arî / Agirdank

Beþ

    • Nûçe
    • Nûçeyên Çandî
    • Serbest
    • Hevpeyvîn
    • Berhem
    • Çapemenî
    • Spor
    • Dinya
    • Aborî
    • Foto-Nûçe
    • Xêz
    • Nivîsênkarên Mêvan

 

    • Portreya Mehê
    • Tenduristî
    • Klîba Hefteyê
    • NÎQAÞ
    • Ji Çapemeniya Dinyayê
    • Çend gotin
    • E-pirtuk
    • Spot
    • Deqeya Dawî
    • Covit-19
    • 2019: Hilbijartina Herêmî
    • 2015-sermawez-pusper: Dîsa Hilbijartina Giþtî
  • Facebook
  • Twitter
  • RSS

Copyright © 2005-2022 Diyarname