Feratê DENGIZÎ
Me got em seriyekî bidin dostên xwe yên qedîm.
Ew çûbûn aliyê din, zaroyên wan mabûn. Me silav da Brahîmê Corc..
Mêrdînê xweş Mêrdînê, şişik kebabên wê, soqilbeqer û zêrkerên wê qedîm, qedirnas, cansivik, devlikên û xwedî hewayek nenas, ango mîtolojîk, nostaljîk û bêhderîn in. Tew bêhna qehwê, de ka bisekinin. Dizanim min pir dirêj kir. Lê va mesele ev e.
Em li dikana dostên qedîm ê suryanî rûniştibûn û me qehweya xwe ya Mêrdînî hêdî hêdî vedixwar û pişta gotinê dişikand. Extiyarekî ket hindur û silav da û yekser got;
- Ka Brahîm?
- Were keremke Brahîm ez im.
- Na lo. Ma ev der dikana Brahîm e?
- Were Hecî, ma te ez nasnekirim?
- Brahîm tu yî, ma lawo ne hiş maye, ne jî çav dibînin…
…… ……
Piştî xêrdan, xweşbêş û halpirsînê em li sohbeta wan guhdar in û awirên min wisa li ser Hecî ne. Bala hevala min jî li ser e. Dixwaze tiştinan jê bipirse, min çav lê şikênand û ew sekinand ku rewşa xwezayî ya hestewariya wan xera nebe.
Derdora 85-90 salî, çav hûrik bûne û tev şîlaq. Bejnkurt ê piştkubik. Kum li serî, rîh zêde nedirêj, lê simbelê sor ê qermiçî derheqê xortaniya wî de îşaretna dide. Bêvil wekî nikulê qertel ê xwar. Qermuçikên rû, bi ser hev de badayî, wekî rêza qalikên daran îşaretên temen in. Dest ji qeşartina gûzan reşqermiçî. Awirên wî, bavo awirên wî…
- Ka Hecî Ehmed derdê te çi ye? Halê te çawa ye?
- Ma wê hal çawa be lawo? Hecî Şerîfa çû, ez wilo hiştim…
Yekser hêstir ji çav bariyan, wekî barana biharê û çav wisa li nixteyekê dinêrin. Çend deqîqe bêaxaftin… Brahîm da ser, li ber dila da.
- Mirin emrê Xwedê ye.
- Tu dizanî bêkes im…
Û sîng hilkişiya û daket bi keser, wisa melûl, stûxwar…
…… ……
Paşê em ê fêm bikin ku bêkes e, Hecî Ehmed. Hevsera wî Hecî Şerîfa jî çûye ser dilovaniya xwe. Dema ku diçûn Heca Pîroz, bi hev re pereyên xwe tev disipartin Brahîm,yanî yekî xiristiyan, xaçperest ango “file…” De were, îja jî hatina xwe ya sala îsal, gûz pir bi bereket bûn, hatina wî pereyekî zêde(!) danî cem û lê zêde kir;
- Ku ez bimrim tu yê vî pereyi bidî Camiya Mezin kirîv, bila ji camiyê re xerc bikin.
- Em li camiyan tev, li gişkan bi wekhevî parve bikin, digot kirîvê Brahîm…
Û xweşsohbetê bi îskeîska Hecî Ehmed didomand;
- Aax… Hecî Şerîfa… Çima tu çûyî… Te ez bi tenê hiştim..!
Mêrdîn, Kirîvê Brahîm, xaçperest, sûryanî, Hecî Ehmedê misilman, kurd, dostanî, bawerî û di vê sala ku xwîn dibarê li Rojhilata Navîn, xwîna li ser navê ol û nîjadê…
Mêrdîn, tu qedîm î, Hecî Şerîfa, Hecî Ehmed, Brahîmê Corc… hûn pîroz in, pîrozên mirovahiyê…
Aaxx.. Hecî Şerîfa, ax!
28.09.2017 / Mêrdîn În