Îhsan Bîrgul

Min ev mesele ji nivîskar Kovan Baqî bihîst. Nivîskarekî dêrîkî yê din ZerdeÅŸt Cemal jî piÅŸterast kir ango teyîd kir. Dêrika em qal dikin Dêrika Çiyayê Mazî ye, ne ya Hemko ye. Yanî Dêrika Mêrdînê...
Bi qasî ez nas dikim mirovên Dêrikê ji yên gelek hereman cudatir in. Di gelek mijaran de pir rihet in. Wekî mînak; vexwarina meyê, bikaranîna gotinên argo (bêedeb) û hwd...
Em werin ser mijara xwe. Wextekî qeymeqamekî tê Dêrikî. PiÅŸtî hatina xwe hemû cureyên qumarê qedexe dike. Dibêje li vî bajarî êdî qumar qedexe ye. Di demek ÅŸûn de çend heb sîxûr û zabitên xwe ber dide nava bajêr û dibêje "ka hela binêrin kesên biryara min bin pê dikin hene an na"? PiÅŸtî gera çend caran ya nav bajêr zabit seh dikin ku qumar tê lîstîn. Lê nizanin çawa tê lîstîn.
PiÅŸtî agahdarkirina qeymeqam zabit dîsa vedigerin nav bajêr, li pey ÅŸopa qumarbazan in. Dîsa destvala vedigerin cem qeymeqam...
Ji ber ku qeymeqam tu çareyekî nabîne û tespît nake, îcar li rêya lihevkirinê digere û dibêje: "Ez soz didim we. Hûn Çawa dilîzin ji min re bêjin ez nema qumarê qedexe dikin." Yek ji wan qumarbazê Dêrikê di bin simbêlan re dikene û wiha dibersivîne: "Wele qeymeqam beg, em çar kes li ser maseyekî rûdinin û ÅŸekirekî datînin pêÅŸiya xwe. MêÅŸ li ser ÅŸekirê kî deyne ew qezenc dike."