Omer Dilsoz
Berî her tiştî min divê bêjim, ev gengeşe bi min gelekî tahl e û mixabin, ev di nav me de, bi awayekî bêinsafî heye.
Gelek caran, em bûne şahidê îdîayên bi vî rengî. Bi ya min divê mirov çend pirsan ji xwe bike berî ku mirov der barê berhemekê de qinyata xwe diyar bike. çi ko te dî pêşiyên me dibêjin, "herifandin hêsan e, a zehmet avakirin e."
Ji bo avakirinê jî berî her tiştî divê mirov bi "zimanekî avaker" berê xwe bide hin pêşhatan û bi sebir, bi delîl û ispat angaştên xwe der bibe, nexwe wekî dîtir tenê dê bibe "hîmê ser berfê" ku ew jî heta hilatina tavê ye emrê wê...
Cihê dax û mixabinê ye, li ser medyaya civakî, em gelek caran dibin şahidê nîqaşên bi vî rengî, îdîa ew e ku "filan berhem siya filan berhemî ye" û pê re êdî agir bi dehl û daristanê dikeve; kesên dost û heval te dî bi carekê de xwe di nav nîqaş û gengeşeke bêbinî de dîtin. Hevdu herimandin pir hêsan e, lê a girîng, mirov, hev du mezin bike û serkeftina her hevalê/a me di warê afirandina berhemê de serkeftina miletê me ye, ya hivz û bîra civaka me ye. Çêyî, yên me hemûyan in, xirabî û kêmasî jî her wisa...
Ne baş e ku mirov li ser xwe nimûneyê bide, lê ji bo mebesta min zelal bibe min divê çend tiştan bibêjim:
Di sala 1996'an de, li Colemêrgê min helbesta xwe "janda" risand, hingê hayê min ji tu kesê nebû. Ne Rênas Jiyan, ne jî tu kesek dî. Ez bawer im, hingê hêj berhema "Janya" derneketibû. Ev hê jî wekî destxet di ajandayên min de heye. Piştre piştî salên 2000'î li hin bajarên Kurdistanê "rewşa awarte" hate rakirin, êdî kurdî belav bû, hayê me ji hev du çêbû. Piştre ez pê hesiyam ku Rênas Jiyan helbestek nêzî wî navî ristiye, min rabû helbesta xwe veşart. Sala 2006'an bi navê Gulgever weşand. Ez nimûneyek dî jî bêjim; Navê romana min a ewil "Hêviyên Birîndar e" Piştî salan ez pê hesiyam ku bi vî navî li rojavayê Kurdistanê dîwanek helbestan derçûye. Paşê min û xwedanê vê dîwanê hev du nas kir; navê berhemên me eynî bû, lê naverok bi temamî cuda... A sêyan jî, Berbiska Zer, romanek e li ser "gorên komî", ev romana min di sala 2012'yan de derçûye, îsal di Pêşbirka Şanoyê ya Batmanê de rêzdar Erol Balci, bi berhemekê yekemîn hat hilbijartin; gava ku şanoya wî dinerî dibêjî qey Berbiska Zer e, naverok pir dişibe hev. Lê ez baş dizanim ku piştî Erol Balci ev berhema xwe nivîsand paşê haya wî ji Berbiska Zer çêbû û ew xwend. Ew jî pir heyirî. Lê min tu kes bi "dizîyê" tohmetbar nekir, çimkî ez baş dizanim ku li welatekî ku agirek li dar be, her kes dê vî agirî bi çavê xwe bibîne. Ev nayê wê wateyê ku em tev çavê kesê yeke dîtî wê şewatê dibînin.
Heta ez ji bo we bêjim, carinan tu tiştekî lêdikî, dirêsî, dibêjî qey te ew tişt ewilê gotiye û te kifş kiriye, lê piştî dûçûneke kin dibînî ku kesek dî, li welatekî dî, berî sedsalan heman gotin kiriye, heman nêrîn aniye ser zimên.
Dostên min ê xweştivî, rica ye, hev du neêşînin. Em tev di bin bandora hev de dimînin, ev tiştekî normal e. Heta carinan ji bo xemilandina berhema xwe normal e mirov "agirê cîranan" bixwaze.
Ez rica dikim, ev gotinên min wekî "meşrûkirina diziya berheman" neyê fêmkirin, tiştên wiha jî hene, lê berî ku mirov bigihîje qinyateke wiha divê mirov pir bi baldarî nêzikî tiştan bibe.
***
Nivîsên li ser vê nîqaşê hatine weşandin:
- Dilşêr Bêwar: Nêrînek dîtir li Perde û Gêrîneka Guercinayê
- Cîhan Roj: LÊ EZ ŞOQ NEBÛM!
- H.Kovan Baqî: - Şoqek bêwext û du roman
- Cîhan Roj: - Perde, Gerîneka Guernîkayê û rola cesareta qelemê