Rewþenbîrên fisok û kusok
Þengul Ogur
Dibêjin...Li devereke dinê ku hîna navê wê deverê ne diyar e ka bê ew dever ku der e, miletek lê dijiya û hîna nayê zanîn ka bê navê vî miletî çi bû.
Dibêjin, di nava vî miletî de hin kes hebûn xwe wekî "rewþenbîr" ’didan naskirin û ew kesên ku xwe rewþenbîr didan nas kirin di malekê de bi hev re dijiyan.
Çi dema ku zivistan nêz dibû gelê vî welatî ji bo amadekariya zivistanê bi çiya diketin da ku ji xwe re daran qut bikin û di zivistanê de xwe germ bikin û þepirze nebin. Lê çi tiþtekî seyr bû ku ew kesên ku xwe wekî rewþenbîr didan nasîn, qet ne diketin nav liv û tevgera zivistanê, ji bo zivistanê di tifika xwe de dar û hejikan biþewitînin û li dora tifikê xwe germ bikin, ranedihiþtin das û bivirê xwe, bi çiya nediketin.
Dema ku zivistan bi ser vî welatî de dihat, hingî ew qas sar bû, jiyan raste rast radiwestiya. Lê çi tiþtekî seyr bû di wê zivistana berazî de dema ku dûxana darên berû, tepik, serkil û piþkulan ji kulekên malên vî welatî ber bi ezmên ve belav dibû, ji kuleka mala rewþenbîran tu nîþaneyên þewatê nîn bû.
Welatî giþ ketibûn nîqaþa, gelo ev di vê sermayê de, bêyî vêxistina tifikekê çawa dikarin debar bikin. Li vî welatî ev nîqaþ ji destpêka zivistanê hetanî bi dawiya zivistanê dom dikir û welatî ne digiþtin bersiva pirsa, gelo van di vê sermê de bê agir çawa îdare dikin.
Axir..dawiya her zivistanê bihar e. Û ku temenê biharê li vî welatî çiqas kin bû jî, carinan dibû bihar.
Piþtî dawîlêhatina zivistanê hin welatî xwe li hev didin hev û diçin mala rewþenbîran û ji wan pirs dikin:
- Gelo hûn zivistanê bêyî vêxistina agir, çawa xwe germ dikin?
Berdevkê mala rewþenbîran, dibiþiþe û dibêje, wekî hûn dizanin em rewþenbîr in, em ji we cudatir, zanatir in. Tu pêdiviya me bi agirê tifikan nîn e ji bo xwe germ kirinê. Dema ku zivistan bi ser me de tê, em li ser ramanekê kûr dibin, ev kûrbûna me ya fikrî germahiyekê belav dike û em wiha zivistana xwe derbas dikin, di nava germahiyê de derbas dibe zivistana me. Dema ku hûn betanî û lihêfan li xwe dipêçin, em bi atletên in.
Piþtî van bersivan, welatî di rewþeke ku þaþo maþo bû ne de, beyî ku li þekalên xwe bibin xwedî ji "mala rewþenbîran" der dikevin.
Lê wekî ku me got, biharên vî welatî temen kin bûn. Û dîsa zivistanê bi ser wan de girtibû. Dîsa hemî welatî ketibûn nav liv û tevgera zivistanê, lê dîsa his û kurên ji "rewþenbîr"ên me ne dihat. Dîsa derî li xwe çingale kiribûn û kurk ketibûn.
Rojek ji wan rojên wê zivistanê ku serma daketibû radeya di biniya sifrê 40'î de. Dîsa hin welatî li hev kom dibin û berê xwe didin "mala rewþenbîran" da ku fêhm bikin bê ev çawa xwe germ dikin.
Dema ku nêzî mala rewþenbîran bûn, dengek ji malê bilind dibû. Lê welatiyan baþ dernedixistin ka bê çi dibêjin. Lê piþtî ku nêziktirî malê bûbûn, êdî deng dihat fêhmn kirin, deng ev bû: FIS!
Belê, ji mala rewþenbîran dengê, fis bike, dora te ye, bilind dibû.
Lê welatiyan fêhm nedikir bê çima van rewþenbîran wiha digot. Da ku baþtir rewþê fêhm bikin, yek ji welatiyan li piþta hevalê xwe siwar bû û di þibakeyê re li mezela ku rewþenbîr tê de bûn nêrî.
Çi bibîne?
Dibînê ku rewþenbîran xelekek çê kirine û qûnên xwe dane hev û yek ji yê din re dibêje, de hêdî miþo, dora te ye, fis bike, em qufilîn lawo!
Miþo dibêje, kuro, Elo, ma ne kêliya din min kuseke nehîte kir, hûn bi xêra vê kusa min hinekî germ bûn, dora te ye!
Piþtî ku welatî rewþê fêm dikin, di nava tîqe tîqan de, hetanî ku hêstir ji çavên wa têne xwar dikenin û berê xwe didin malên xwe.
Çîroka me ji we re xweþ!!!
gernus@msn.com
***
Nivîsên Þengul Ogur ên ku di Diyarnameyê de hatine weþandin:
- Rîskên li zimên xwedî derketinê
- Ji Konferansa TZPKurdî "Bang" derket
- Feqiyê ku bi Cizîrî re hevaltî kir kîjan Feqiyê Teyran e?