ji bo Gernûs: Şengul Ogur

li hezê digerim bi dilekî mişt hez
nebînim, bi ser ve nebim jî ez
ez ê ji dû venegerim…

li hezê digerim, hezeke wisa:
safî, sebîl…ne miqabilî tiştekî…
û henûn henûn, mîna ya mindalekî:
dibînim heza berxikê li dû makê …
dinêrim li çivîkê hêlîn li ber helakê!

ez ê bi ser ve bim, nizanim…
ya ku zanim; hez nebe, heyat gwîzeke pûç e.
hez nebe; jiyan goka li ber devê qalûç e:
aware aware, derbeder
li ser kevirekî xwelîser ji qalûç re qûç e!

li hezê digerim
di dilê welatekî de li vî diyarî
min ji welatekî hez kir, hinekî jî ji vî bajarî
û paşê, dîsa ji welatekî: mîna nanekî çar parî!…

-tavildê welatekê ku ev çend min jê hez kir; ji êşa pir, giriyê pir, mirinên pir…hezê li şûntaziyekê ew terk kir, û wî jî hez bi gorî xwe kir bi yek carî-!

li hezê digerim, niha…

dizanim; dengê xwezayê ye hez:
herikîna avê, gûvvîna bê, xûşşîna spîndarê…
min xezalek winda kir li vê beriyê:
dildarên xakê nebedî bûn
di şiveriyên çiyayekî de vê berêvarê!

arjenari99@yahoo.com