Her serê sibay dewra erebe (ma tera vatê DOLMÎŞE, ke ene çekû tirkî ya) dewra şîne Diyarbekir, dewican lazimatî xo temîn kerdêne û dimay nîmerojke dolmîşe geyrayne a. Jo enî dolmîşan ra jî yê xalê dadê min û yê babê min bî. Ê wirdî şirîkê jobînan bî. Xalê min erebe ramitêne.
Ez tûte biya. Di ene tûtîtî de re rey ez jî tedir şîne û min miewênî kerdêne. Helbet min nêşkayne çîke bikerî la tenî perey dane arê. Ma kora veciyayne, dima ke ma Karaz pey xo verdayne deyşte dest pê kerdêne. Deyştey Diyarbekirî. Zehf dewê ke di ene deyştede bî, genim ramitêne, ma jî ew genimê înan kerdê ardan û werdêne. Helbet hay min eney ra çinêbî, min nêzanayne ene deyşte çiqa qeybî ma muhîm a, min nêzanayne ê dewicî çiqa çîkew baş kenê. Di miyanê a deyşta germe de, ez di erebe de ma şîne Diyarbekir û geyrayne a. Bi rojan, bi aşman, serî derbas bî la rojekê min a deyştera hez nêkerd. Bibo, çinêbo ko, zergûnî, aw û hewawo weş... La ez hergameke biya pîle min tewr çî fam kerdî. Û gava mecbûrî ra ez (dewicî) dewra kewtî teber, her joy verê xo da bajarêke qîmetê dew, û tedir jî qîmetê a deyşte jî bî zêde.
Ger şima vacê ene çiya ra veciya...
Ez ene nîmey şewede ene nişte nisnena. Û di miyanê ene şewe de jî Kobanî de şer dewam keno. Vengê çekan serê koy Kobanî, serê a deyştera yeno reseno deyştey Diyarbekirî jî. A deyştey Diyarbekirî çawey di çimê min de biya erdo biqîmet, her bincewey deyştey Kobanî jî enka di çimê min de endêke biqîmet a. Her bincewey a deyşte ê ma wa. Lehengî jî qeybî a deyşte, qeybî ê erdî canê xo danê.
***
Ma niştey xo bi fistanikêke temam bikerin:
Rojêke hefs de, hevalêkey ma qalê fistanikêke aneyîne kerd:
"Qralêke bîbî. Parçeyke erdê yê welatî serê sînorê welatê cîranî de bîbî la qe çîke tede niyameyne ramitişî. Erd beyar bî, heme sî (kerey) bî. Û keynayke qralî bîbî. Rojêke welatê cîranî ra henî hamey keynay ê remna. Wezîranê qralî hamey vat: "Keynay to remnawa, destûr bide ma ma berzê ê welatî ser."
Yê va: "Nê, ez nêwazena qeybî keynay min merdimî bêrê kiştişî. Herhal qederey ayde jî ene bibiya."
Sera dem derbas bî, ê welatê cîranî nawey hame kewt miyanê ê erdê beyarî û xebere şirawite ke vat eno erd hendî êma wo.
Xebere hamî, qralî wezîrî kom kerdî vat: "Xo hedrekerê ma kunê herb (şer)."
Wezîran vat: "Keynay to berde to veng nêkerd, bincewêke erd o û çîke tede nîn o jî, çirê ma şer bikerê? Hema wa înan rê bo."
Qralî var: "Ewca qîmetê cê çinêbo jî ewca erdê ma wo, yê welatî hemewo, ma qeybî ewcay çi destê ma ra bêro ma go bikerê. Haydê xo hedre bikerê."