Keyna, Delike, Her
Va merdimêke bîbî, keynaynek cê bîbî. Xeynî keyna herêke û delikêkey cê bîbî. Merdim feqîr bî, bi zor debarey xo kerdêne. Keyna bîbî pîle, ga bido mêrdî û qalinê cay bigîro. Verî ke keyna bido diay kerdî va, "Ya rebî, erê, tenî keynaykey mi esta. Wereka eno her û ene delikey mi zî keyna bayne, mi ê zî bidayne mêrdî û mi qalin bigirotêne."
Dimay ene diay ra, Homay verê xo da ê, diay cê qebûl kerdî û her zî, delike zî kerde keyna.
Mêrikî vernî de keynay xo da mêrdî, dimara her, dimara jî delike. Serê dayiþê înan ra dem derbas bî, rocêke merdimê ma va "Erê mi keynay xo day, la ez hetê înan de nêþiya, ka ez þorî, se kenê, çawey derbas beno..."
Wiþt we, þî kê keynanê xo. Þî kê înan ra joy, silam û kelam, merdimî zamay xo ra pers kerd:
- Zama, seyîn þino? Keynay mi hetê to kena, hurmet dana to yan nê? Miyanê þima seyîn o?
Zamay va:
- Wele ez seyîn vacî, keynay to serê sibay ra heta þande nê humînî, nê gumînî ciyayo. Ti vatiþ jî tera vacê, ti perodê jî hema ewca vindertiya.
Merdimî, yanê babê keyna va: "Homa hetê þima bikero. Sebir bike, ez hêvî homay ra kena go heyatê þima tewr baþ bo."
Babê keynan ewca ra wiþt we þî kê zamayke xo bîn î. Ê ra zî persa:
- Zama, seyîn þino, þima sekenê?
Zama zehf bîbî pir, hema vat:
- Wele ez çi vacî, homa to razî... Keynay to ana hêrsbîyayîya, ana hêrsbîyayîya ma nêþkenê çîke tera vacê. Ma baþ zî vacê, xirab zî vacê hema zey delikan perena merdimî.
Babî fam kerd a jî delikey cêbiya ke Homay kerdebî keyna û vat:
- Ez hêvî kena go baþebo û heyatê þima baþ bo.
Babî wiþt we û þî kê zamay bînî. Zamay hurmetêke pîl da xezûrê xo. Keynay cê cirê nan ard. Dima ke xeberdan dest pa kerd, babî zamay ra pers kerd:
- Seyîn þino, þima bi jonînan kenê ya nê?
Zamay vat:
- Homa to ra zî, pîrekey mi ra zî razî bo. Wele keynay to ana merdim a, ana baþ a eynî ti vanê melayket a.
Babî zana ke a keynay ê ya raste bî.
Û babî wiþt we geyra a kê xo.
***
Not: Ene hîkaye jo hîkay tûtîtî min bî. Extiyaran vatêne. Merdim eþkeno zey tehlîlê karakterê merdiman bawno mesela ra.