'Piyanzan bigîre'
Miyanroj derbas biyo, min nan nêwerdo. Ez hawnena dewrê xo ra, cayke vernî de "Ev Yemeklerî"* niþtew. Ez erebe park kena û þina ewca. Pîrekêke ciwan e, delal e pey dezgey nanî de wa. Ez henî çî wazena û niþena ro. A nan ana. Serê tebeqêke de pîyanzî estê. Ez zaza (kirmanc) wa la ez pîyanzan nêwena. Wexto jo perseno ez vana "Ez asîmîle biya."
Ez tera vana, "Ti eþkena pîyanzan serê tebeqera bigîrê?'
A tebeqe bena, piyanzan sera darena we û ana. Wexto tebeqa verê min de, serê masa de nana ro ez vatiþ erzena meydan, "Ez kurd a, la ez pîyanzan nêwena."
A persena: "Ti çiya rayê?"
Ez vana, "Ez Amed ra wa."
A vana: "Dadê min jî Rojhilat ra wa." Û herhal guney cay ro min girêyena, vana: "Ez torê tirþî biyarî?"
Ez vana, "Sipas, hema tay çîke."
A þina la zehf ana. Ez dest bi wer kena. Niþkera kuçey hemberî ro pîrekêke cilê siyay peray, rî cay jî bi peçeyke siya girote, destê cay de lepikê siyay û di dest de çenteyke siya... A heta ewca ra yena û heta destê rastî ro kuçe ra derbas bena, bena vinî ez hem hawnena ayra, hem nan wena.
Çimê min reyna þinê serê pîreka nan ard bî. Wexto ez hamîbiya ewca tenî a pîreke pey dezgî de bî, enka mêrdeyke kuno zere û ew jî þino pey dezgî. Diyar beno ke ew jî wayîrê ewcayo. Mêrik henî extiyar o, hadê ma bi çekûyey nerm vacin; mêrikî emir kerd o, la pîreke zehf ciwan a û bi hemlî ya. Pîzey cay biyo pîl. Helhal aþmey 7'inan yan jî 8'inan dewa. Nêkuno serey mi ke, çawey beno eno mêrik mêrdey ay bo. Klama, "Ez dikarim þahidan ji nav cemaetê rakim jina çê qismetê mêrê kotî ye" yeno mi vîr. Zehf derbas nêbeno merdimêke nanê xo qedênabî þino ke pere bido. Pîreke veyndena, "Baba, heqê lacekî çiqawo?" Ez fam kena ke a keynay ê wa. Û ez fam kena ke ez verhikum biya, ez fam kena ke merdim gere leze leze hikum nêdo.
Ez nanê xo wena, pîreke yena tebeqan kena ra. Vana,
- To nanê ma ecêbna?
- Erê, baþ bî. Destê to ternî bê.
- Sipas. Ez çay îkramê to bikerî?"
- Nê, sipas kena. Verî trafîkê Stenbolê bixitimiyo ez þorî hember.
A tebeqan bena, ez dana dima û þina verê kasa. Ez hetêke ro pere dana, heto bîn ro vatiþ vana, "To a pîreka kincê siyay peray vîna?"
Xalo vano, "Erê".
Ez vana, "Ew kulturê tirkan niyo". Xalo nêzano vaco çi. Ez vana, "Bawne welatanê tirkan ra, pîrekanê cînan ra cilê aneyînî çiniyê. Ez kurd a, miyanê ma de jî çîkew anayîn çiniyo." Ew newe fam keno, vano: "Ti rast vanê, ez Kutahyarawa, ma hete zî kulturêke aneyin çiniyo."
Herhal xalo jî zey keynay xo mi ra hez kerd, pey dezgî de xorê kestaney viraþtibî. Hebêke dano min, ez vana, "Tam nêpeyþayê..." Ew vano, "Ana henî baþ o, bi kirtînî merdim weno." Ez vana "Temam, ezo ceribandin bikerî." Ez kestaney xo gêna, sipas kena ke teberkoy, vano, "Bira ma çayke îkramê to nêkerd, wextê to bibo ez çayke bidî to." Ez reyna sipas kena, la wazena gamêke leze bikoy rey. Ez xatir wazena...
*Tirkî de "Ev yemekleri" maney "Caw ke werdiþê zey keyede virazenê roþeno þarî".